Στην προχριστιανική Ευρώπη, το Πυί ντε Ντομ ήταν τόπος συνάντησης για την τέλεση θρησκευτικών τελετών. Κατασκευάστηκαν ναοί στην κορυφή, συμπερλαμβανομένου ενός γαλατορωμαϊκού ναού αφιερωμένο στο ρωμαϊκό θεό Μερκούριο (Ερμή). Τα ερείπια του ναού ανακαλύφθηκαν το 1873.

Το 1648, ο Φλορέν Περιέ, ύστερα από παράκληση του Μπλεζ Πασκάλ, απέδειξε τη θεωρία του Ευαντζελίστα Τοριτσέλι ότι οι βαρομετρικές παρατηρήσεις προκαλούνται από το βάρος του αέρα μετρώντας το ύψος μιας στήλης υδραργύρου σε τρία υψόμετρα στο Πυί ντε Ντομ.[1]

Τις 22 Ιουλίου 1876 κατασκευάστηκε στη κορυφή του ο πρώτος μόνιμος μετεωρολογικός σταθμός του βουνού. Από το 1907 μέχρι το 1926 λειτουργούσε σιδηρόδρομος, ο οποίος είχε μήκος 14,7 χιλιόμετρα και ένωνε το Κλερμόν-Φεράν (390 μέτρα) με μια αποβάθρα σε υψόμετρο 1.414 μέτρων. Το 1926 ολοκληρώθηκε αμαξιτός δρόμος και έτσι ο σιδηρόδρομος έκλεισε. Ο δρόμος έκλεισε το 2012, όταν εγκαινιάστηκε ο καινούργιος σιδηρόδρομος. Το 1956 εγκαταστάθηκε στο βουνό μια κεραία από τη TDF, ύψους 73 μέτρων. Σήμερα η κεραία αποτελεί ένα από τα σύμβολα του ηφαιστείου.

Στην κορυφή του ηφαιστείου βρίσκεται ένα μικρό στρατιωτικό φυλάκιο για την αντιαεροπορική προστασία και το υπουργείο εσωτερικών. Το φυλάκιο είναι τηλεπικοινωνιακός κόμβος. Ένας μέρος του είναι ορατό δίπλα στο μετεωρολογικό σταθμό και το υπόλοιπο είναι υπόγειο. Τα κτίρια κοντά στη κεραία από το 1978 και μετά είναι κλειστά για το κοινό.[2]

Το 2006 προτάθηκε να κατασκευαστεί ένας οδοντωτός σιδηρόδρομος και η κατασκευή του άρχισε το 2008 και εγκαινιάστηκε στις 26 Μαΐου 2012, ενώ ο αμαξιτός δρόμος έκλεισε. Ο σιδηρόδρομος ονομάζεται Panoramique des Dômes και έχει μήκος 5,2 χιλιόμετρα.