Το Torre Urquinaona είναι ένα ορθολογιστικό έργο της Βαρκελώνης που περιλαμβάνεται στον Κατάλογο της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της Καταλονίας.

Κτίριο που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Antoni Bonet Castellana και τον Benito Miró μεταξύ 1968 και 1970. Ο Bonet ήταν νεαρό μέλος του GATCPAC από το 1933 μέχρι που πήγε στην εξορία το 1938. Σε αυτό το στάδιο, συμμετείχε για ένα μικρό διάστημα στο εργαστήριο του Le Corbusier στη Γαλλία και πήγε να εργαστεί στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη, μέχρι που επέστρεψε για να εγκατασταθεί οριστικά στη Βαρκελώνη το 1963.

Είναι ένας ουρανοξύστης, ο οποίος με τους 22 ορόφους του, έχει ύψος 70 μέτρα, ύψος που επιτρεπόταν από τους πολεοδομικούς κανονισμούς για τέτοιου είδους κτίρια κατά τη θητεία του δημάρχου Josep Maria de Porcioles. Έχει οκταγωνική κάτοψη, που λύνει τη θέση του σε μια λοξότμηση του Eixample. Οι αρχιτέκτονες επηρεάστηκαν από την αμερικάνικη αρχιτεκτονική: είναι ένα κτίριο με έντονη κατακόρυφη θέση, που ενισχύεται από ασύμμετρα πρίσματα που ακολουθούν το προφίλ του κτιρίου. Στο πάνω μέρος, έχει μια «γλυπτική» σύνθεση, παίζοντας με τους όγκους, ως τελευταία πινελιά στο κτίριο και σπάει με την κατακόρυφη που σημειώνεται σε αυτό το είδος κατασκευής

Σε όλο το εξωτερικό, οι αρχιτέκτονες ντύθηκαν το κτίριο σε σκούρο ψαμμίτη, για να αποφευχθεί το σκούρο που υφίστανται τα ανοιχτόχρωμα υλικά με τα χρόνια λόγω της ρύπανσης.