मानसून ( باد موسمی )
باد موسمی به‌طور سنتی به بادهای فصلی که در جهت خلاف فصل‌های متقابل گفته‌می‌شده که با تغییراتی در بارندگی همراه بوده‌است، اما اکنون از اصطلاح «موسمی» بیشتر برای توصیف تغییرات فصلی، در گردش جوی و بارش مربوط به نوسانات عرض جغرافیایی سالانهٔ منطقهٔ همگرایی بین گرمسیری بین محدودهٔ آن به شمال و جنوب خط استوا، برای اشاره به مرحلهٔ بارانی یک الگوی تغییر فصلی، استفاده می‌شود، اگرچه از نظر فنی یک مرحلهٔ خشک نیز می‌تواند وجود داشته‌باشد. این واژه همچنین گاهی برای توصیف باران‌های شدید اما کوتاه مدت محلی نیز استفاده می‌شود.
مونسون (مانسون)، یا باران موسمی در تعریف سنتی، به بارش ماه‌های ژوئن، ژوئیه، اوت و سپتامبر گفته می‌شود و علت اصلی شکل‌گیری آن، تغییر سالانه بسیار زیاد دما در مناطق بزرگ خشکی در مقایسه با سطوح اقیانوس‌های مجاور است. ناحیه اقیانوسی حاره‌ای، به ویژه دریای عرب، خلیج بنگال و اقیانوس هند مهم‌ترین منبع دمایی و رطوبتی هستند که انرژی لازم برای ادامه گردش بزرگ مقیاس مونسون و فعالیت پیوسته آن برروی شبه‌قاره هند را فراهم می‌کند. .
سیستم‌های مهم بارندگی موسمی جهان شامل تغییرات موسمی غرب آفریقا و آسیا - استرالیا است. گنجاندن باران موسمی آمریکای شمالی و موسمی آمریکای جنوبی با وزش باد ناقص نیز مورد بحث قرار گرفته‌است.
این بادها در زمستان، به صورت جریان سردی از خشکی به دریا و در تابستان به صورت جریان هوای مرطوب و گرمی از دریا به خشکی می‌وزند. در تابستانها، قاره آسیا گرم شده و به علت تشکیل کم‌فشارهای حرارتی گسترده در خلیج فارس و آسیای مرکز و دشت راجستان هند، از اقیانوس هند و آرام بادهایی به جهت این مراکز کشیده می‌شوند این شرایط همزمان با استرالیا و توأم با تشکیل یک آنتی‌سیلکون در روی آن می‌باشد؛ که بادهای خروجی از آن، ضمن عبور از استوا با جهت جنوب غربی به جهت آسیا کشیده می‌شوند و موسمی‌های تابستانی در آسیا را به وجود می‌آورند.
