بنای یادبود Cimitero [tʃimiˈtɛːro monumenˈtaːle] ("گورستان یادبودی") یکی از دو قبرستان بزرگ در میلان ، ایتالیا است ، گورستان دیگر Cimitero Maggiore است. به دلیل وجود مقبره های هنری و بناهای تاریخی مشهور است.

طراحی شده توسط معمار کارلو ماکیاچینی (1818–1899) ، برای تلفیق تعدادی از گورستان های کوچک که قبلاً در اطراف شهر پراکنده بودند ، در یک مکان واحد برنامه ریزی شده بود.

به طور رسمی در سال 1866 افتتاح شد ، از آن زمان با طیف گسترده ای از مجسمه های معاصر و کلاسیک ایتالیایی و همچنین معابد یونانی ، ابلیس های مفصل و سایر آثار اصلی مانند نسخه کوچک ستون تراژان پر شده است. بسیاری از مقبره ها به سلسله های صنعتگر مشهور تعلق دارند و توسط هنرمندانی مانند آدولفو وایلد ، گیچ پونتی ، آرتورو مارتینی ، آگنور فاببری ، لوسیو فونتانا ، مداردو روسو ، جاکومو مانزی ، فلوریانو بودینی و گیچ پومودورو طراحی شده اند.

ورودی اصلی از طریق Famedio بزرگ است ، یک ساختمان عظیم تالار مشاهیر مانند سبک نو قرون وسطی ساخته شده از سنگ مرمر و سنگ که شامل مقبره های برخی از شهروندان ممتاز شهر و کشور ، از جمله مقبره داستان نویس الساندرو مانزونی است.

Civico Mausoleo Palanti که توسط معمار ماریو پالانتی طراحی شده است ، مقبره ای است که برای "Milanesi" یا شهروندان میلانی شایسته ساخته شده است. یادبود حدود 800 میلانی کشته شده در اردوگاه های کار اجباری نازی ها در مرکز واقع شده و کار گروه BBPR است که توسط برجسته ترین معماران خردگرای ایتالیایی شامل جانلوئیجی بانفی تشکیل شده است.

این گورستان برای کسانی که به آیین کاتولیک تعلق ندارند و یک بخش یهودی دارای یک قسمت ویژه است.

نزدیک ورودی یک نمایشگاه دائمی از چاپها ، عکس ها و نقشه ها وجود دارد که پیشرفت تاریخی گورستان را ترسیم می کند. این شامل دو دستگاه خزانه برقی برقی است که در دهه 1920 ساخته شده اند.