Ինդոնեզիա (ինդոն.՝ Indonesia), պաշտոնական անվանումը՝ Ինդոնեզիայի Հանրապետություն (ինդոն.՝ Republik Indonesia), պետություն Հարավարևելյան Ասիայում՝ Հնդկական և Խաղաղ օվկիանոսների միջև։ Կղզիների վրա գտնվող ամենամեծ պետությունն է աշխարհում, որ ունի ավելի քան 17 հազար կղզի և 1904569 կմ² տարածք, 14-րդ երկիրն է աշխարհում ցամաքային տարածքի մեծությամբ և յոթերորդը ցամաքային ու ջրային տարածքների ընդհանուր մակերեսով։ Ունենալով ավելի քան 261 մլն բնակչություն՝ Ինդոնեզիան բնակչության թվաքանակով չորրորդն է աշխարհում, ինչպես նաև առաջինը այն երկրների շարքում, որոնց բնակչության մեծամասնությունը կազմում են մուսուլմանները։ Ճավայում, որ ամենամեծ բնակչություն ունեցող կղզին է աշխարհում, բնակվում է երկրի բնակչության կեսից ավելին։

Ինդոնեզիան ինքնիշխան պետություն է, նախագահական, սահմանադրական հանրապետություն՝ ընտրովի խորհրդարանով։ Այն բաժանված է 34 պրովինցիաների, որոնցից հինգն ունեն հատուկ կարգավիճակ։ Ջակարտան՝ երկրի մայրաքաղաքը, երկրորդ ամենաշատ բնակչություն ունեցող քաղաքային տարածքն է աշխարհում։ Երկիրը ցամաքային սահմաններ ունի Պապուա Նոր Գվինեայի, Արևելյան Թիմորի և Մալայզիայի հետ (Կալիմանտան կղզում)։ Այն սահմանակից է նաև Սինգապուրին, Վիետնամին, Ֆիլիպիններին, Ավստրալիային, Պալաուին և Հնդկաստանին պատկանող Անդամանյան ու Նիկոբարյան կղզիներին։ Չնայած մեծ թվով բնակչությանը և խիտ բնակեցված տարածքներին՝ Ինդոնեզիան ունի վայրի բնության լայնածավալ տարածքներ, որտեղ առկա է կենսաբազմազանության մեծ մակարդակ։ Երկիրն ունի հարուստ բնական պաշարներ, ինչպիսիք են նավթը, բնական գազը, անագը, պղինձը, ոսկին։ Գյուղատնտեսությունը հիմնականում արտադրում է բրինձ, արմավի յուղ, թեյ, սուրճ, կակաո, դեղաբույսեր, համեմունքներ և ռետին։ Ինդոնեզիայի գլխավոր առևտրային գործընկերներն են Չինաստանը, Միացյալ Նահանգները, Ճապոնիան, Սինգապուրն ու Հնդկաստանը։

Ինդոնեզական կղզեխումբն իր պատմության ընթացքում բազմիցս ենթարկվել է օտար ուժերի ազդեցության, որոնց գրավել են երկրի բնական պաշարները։ Այն եղել է առևտրային կարևոր շրջան առնվազն 7-րդ դարից սկսած, երբ Շրիվիջայան, ապա նաև Մաջապահիտն առևտուր են արել չինական դինաստիաների և հնդկական թագավորությունների հետ։ Տեղի կառավարիչներն աստիճանաբար ընդունել են օտար մշակութային, կրոնական ու քաղաքական մոդելները՝ սկսած վաղ դարերից, և տարածում են գտել հինդուիզմն ու բուդդիզմը։ Մուսուլման առևտրականները և սուֆիզմի հետևորդները բերել են իսլամը, իսկ եվրոպական երկրները՝ քրիստոնեությունը և պայքարել են միմյանց դեմ Մոլուքյան (Համեմունքների) կղզիներում առևտրի մենաշնորհի համար Աշխարհագրական մեծ հայտնագործությունների շրջանում։ Երկար ժամանակաընթացքում Ինդոնեզիան եղել է Հոլանդիայի գաղութ, որը նախ գրավել է Ամբոինան ու Բատավիան, ապա ամբողջ կղզեխումբը՝ ներառյալ Թիմորն ու Արևմտյան Նոր Գվինեան։ Հոլանդիայի տիրակալությունը ժամանակ առ ժամանակ ընդհատվել է պորտուգալական, ֆրանսիական և բրիտանական տիրապետությամբ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Ասիայի ապագաղութացման ընթացքում Ինդոնեզիան անկախություն է ձեռք բերել 1949 թվականին՝ Նիդերլանդների հետ զինված և դիվանագիտական կոնֆլիկտից հետո։

Ինդոնեզիայի բնակչության կազմում կան հարյուրավոր ազգային և լեզվային խմբերի ներկայացուցիչներ, ընդ որում՝ ամենամեծ և քաղաքական տեսանկյունից գերակշռող դիրք ունեցողը ճավացիներն են։ Երկրում առկա է ընդհանուր ազգային ինքնություն, ազգային լեզու, էթնիկական բազմազանություն, կրոնական բազմազանություն մուսուլմանների գերակշռությամբ, պատմության ընթացքում այն վերապրել է գաղութային տիրապետության երկարատև ժամանակաշրջան և դրա դեմ ուղղված ապստամբություններ։ Ինդոնեզիայի ազգային նշանաբանը՝ Bhinneka Tunggal Ika (Միություն բազմազանության մեջ, բառացի՝ բազմազան, բայց մեկը), արտացոլում է այն բազմազանությունը, որից կազմված է երկիրը։ Ինդոնեզիայի տնտեսությունը աշխարհում 16-րդ է ըստ անվանական ՀՆԱ-ի) և 7-րդն ըստ ՀՆԱ-ի գնողունակության համարժեքությամբ։ Ինդոնեզիան անդամակցում է մի շարք բազմակողմ կազմակերպությունների, որոնցից են՝ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը, Առևտրի համաշխարհային կազմակերպությունը, Արժույթի միջազգային հիմնադրամը, Մեծ քսանյակ։ Այն նաև Չմիացած երկրների շարժման, Հարավարևելյան Ասիայի պետությունների ասոցիացիայի, Ասիական և խաղաղօվկանոսյան տնտեսական խորհրդի, Արևելյան Ասիայի գագաթնաժողովի, Ենթակառուցվածքային ներդրումների ասիական բանկի և Իսլամական կոնֆերանս կազմակերպության հիմնադիր անդամ է։