Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մադագասկար (այլ կիրառումներ)

Մադագասկար, պետություն Աֆրիկայում։ Մայրաքաղաքը Անտանանարիվուն է։ Գտնվում է Հնդկական օվկիանոսում և բաժանվում է Աֆրիկայից Մոզամբիկի նեղուցով։ Տարածվում է համանուն կղզու վրա, որը գտնվում է հարավային կիսագնդի արևադարձային լայնություններում։ Զբաղեցնում է 590 հազար քկմ մակերես, մայրցամաքային ծագման կղզի է, Աֆրիկայից անջատվել է մեզոզոյում, Մոզամբիկի նեղուցի տեղում գոյություն ունեցած ցամաքի խորասուզման հետևանքով։ Երկրի ափերը ողողում են Հնդկական օվկիանոսի տաք ջրերը, որոնք իրենց բարերար ազդեցությունն են թողնում կղզու կլիմայի վրա։ Այստեղ տարածվում են արևադարձային փարթամ անտառներ, որոնք հարուստ են իրենց բնորոշ էկզոտիկ կենդանական ու բուսական աշխարհով, որոնց զարդն է դարձել լեմուրը, որը բացառապես բնակվում է Մադագասկարի անտառներում։ Վերջինս փոքրիկ կապկանման գազանիկ է և ապրում է ծառերի վրա, մարդկանցից հեռու։ Մադագասկարը եղել է Ֆրանսիայի գաղութ և երկար ժամանակ շահագործվել ֆրանսիական գաղութարարների կողմից։ Բայց ի վերջո 1960 թվականի հունիսի 26-ին անկախություն նվաճեց և այսօր ինքն է տնօրինում իր ճակատագիրը։ Մադագասկարում մարդու արոտավայրերի առաջին հնագիտական ապացույցը սկսվում է մ.թ.ա. 2000 թվականից։ Մադագասկարի մարդահամարը տեղի է ունեցել BC 350 և AD 550 միջև Ավստրոնիայի ժողովուրդների կողմից, որոնք ժամանում են Բորնեո քաղաքից դուրս։ Այդ շրջաններում տարածվում են մշտականաչ արևադարձային անտառները, իսկ արևմուտքում՝ սավաննաները և չոր տափաստանները։ Սրանք միացվեցին 1000-ի մոտ, Բանտու միգրանտների կողմից, Մոզամբիկ ալիքը անցնելով Արևելյան Աֆրիկայից։ Մյուս խմբերը ժամանակի ընթացքում շարունակեցին կարգավորել Մադագասկարում, յուրաքանչյուրը երկարատև ներդրումներ կատարեց Մալագասի մշակութային կյանքին։ Մալագասի էթնիկ խումբը հաճախ բաժանվում է 18 կամ ավելի ենթախմբեր, որոնցից ամենամեծն են կենտրոնական բարձրավանդակների Մերինան։