De naald van Cleopatra in New York City is een van de drie gelijknamige Egyptische obelisken. De stele uit de 15e eeuw voor Christus werd op 22 februari 1881 geïnstalleerd in Central Park, ten westen van het Metropolitan Museum of Art in Manhattan. Het werd in mei 1877 beveiligd door rechter Elbert E. Farman, de consul-generaal van de Verenigde Staten in Caïro, als een geschenk van de Khedive voor de Verenigde Staten die vriendelijk neutraal bleven terwijl de Europese mogendheden – Frankrijk en Groot-Brittannië – manoeuvreerden om de politieke controle over de Egyptische regering veilig te stellen. De transportkosten werden grotendeels betaald door spoorwegmagnaat William Henry Vanderbilt, de oudste zoon van Cornelius Vanderbilt.

De obelisk is gemaakt van rood graniet, is ongeveer 21 meter hoog en weegt ongeveer 200 ton. en is gegraveerd met Egyptische hiërogliefen. Het werd oorspronkelijk gebouwd in de Egyptische stad Heliopolis in opdracht van Thoetmosis III, in 1475 voor Christus. Het graniet werd aangevoerd uit de steengroeven van Aswan nabij de eerste cataract van de Nijl. De inscripties werden ongeveer 200 jaar later door Ramses II toegevoegd om zijn militaire overwinningen te herdenken. De obelisken werden verplaatst naar Alexandrië en in het Caesareum - een tempel gebouwd door Cleopatra ter ere van Marcus Antonius of Julius Caesar - door de Romeinen in 12 voor Christus, tijdens het bewind van Augustus, maar werden enige tijd later omvergeworpen. Dit had het toevallige effect dat ze hun gezichten begroeven en zo de meeste hiërogliefen behoedden voor de effecten van verwering.