Het Hausavolk heeft een aantal stadstaten gehad in het noorden van Nigeria. Uit bronnen uit de vijftiende eeuw is het vroege bestaan bekend van kleine landbouweenheden in de regio enerzijds, en kleine steden anderzijds. De steden hadden ofwel een economische ofwel een religieuze functie. Hieruit kwamen versterkte steden tot ontwikkeling. Deze steden waren van een ander karakter dan de oudere stadjes, met name waren familiebanden er minder van belang in het bestuur. Zij hadden een directe invloed op de landbouwgebieden en steden rondom. De inwoners daar werden burgers van de stad, en de bestuurders van de stad werden leiders van de stadstaat. De Hausasteden hebben verscheidene invasies ondergaan, onder meer van de klassieke Sahelrijken Mali, Songhay, Bornu, en ten slotte het Fularijk.

De Hausa richtten zich historisch op de internationale handel. Als kooplui in diaspora hadden ze weinig banden met plaatselijke religies, zagen ze zich geconfronteerd met plaatselijke machthebbers, en soms met vijandigheid van de lokale bevolking. Zij vonden daarom al vroeg een bindmiddel in de islam, dat bovendien de goede trouw in de onderlinge betrekkingen bevorderde.

Er waren zeven kernsteden van de Hausa: Biram, Daura, Gobir, Kano, Katsina, Rano en Zaria.

Bronnen, noten en/of referenties E. MBokolo: Afrique noire, histoire et civilisations, Parijs 1995