Chimi Lhakhang, znany również jako Chime Lhakhang, klasztor lub świątynia, to klasztor buddyjski w dystrykcie Punakha w Bhutanie. Położone w pobliżu Lobesy, stoi na okrągłym wzgórzu. Zostało założone i zbudowane w 1499 r. przez lamę Drukpa Kagyu Ngawanga Chogyala, który był 14. opatem klasztoru Ralung.

Miejsce zostało pobłogosławione przez kuzyna Ngawanga Chogyala, Drukpa Kunley (1455–1529), który również zbudował w tym miejscu czorten. Mówi się, że przygotowując i błogosławiąc to miejsce, Lama Kunley ujarzmił demona z Dochu La swoim „magicznym piorunem mądrości” i uwięził go w skale w pobliżu miejsca, gdzie obecnie stoi czorten. Był znany jako „Szalony Święty” lub „Boski szaleniec” ze względu na swoje niekonwencjonalne sposoby nauczania buddyzmu poprzez śpiew, humor i oburzające zachowanie, które było dziwaczne, szokujące i miało podtekst seksualny. Jest także świętym, który zalecał używanie symboli fallusa jako obrazów na ścianach i latających, rzeźbionych drewnianych fallusów na szczytach domów w czterech rogach okapów. Klasztor jest składnicą oryginalnego drewnianego symbolu fallusa, który Kunley przywiózł z Tybetu. Ten drewniany fallus, ozdobiony srebrną rączką, służy do błogosławienia osób pielgrzymujących do klasztoru, zwłaszcza kobiet poszukujących błogosławieństwa na spłodzenie dzieci. Klasztorna tradycja polega na uderzaniu pielgrzymów w głowę drewnianym fallusem (penisem) o długości 25 cm (10 cali). Tradycyjnie w Bhutanie symbole penisa we wzwodzie miały odstraszać złe oko i złośliwe plotki.