Göreme to dzielnica prowincji Nevşehir w Turcji. Po erupcji góry Erciyes około 2,6 miliona lat temu popiół i lawa utworzyły miękkie skały w regionie Kapadocji, zajmującym obszar około 20 000 kilometrów kwadratowych (7700 mil kwadratowych). Miękka skała została zniszczona przez wiatr i wodę, pozostawiając twardą skałę na szczycie filarów, tworząc dzisiejsze bajkowe kominy. Mieszkańcy Göreme, położonego w sercu regionu Kapadocji, zdali sobie sprawę, że z tych miękkich skał można łatwo wyrzeźbić domy, kościoły i klasztory. W tych chrześcijańskich sanktuariach znajduje się wiele przykładów sztuki bizantyjskiej z okresu postikonoklastycznego. Freski te są wyjątkowym osiągnięciem artystycznym tego okresu.

W IV wieku w regionie zaczęły powstawać małe wspólnoty anachoritów, działające na polecenie św. Bazylego z Cezarei. Wyrzeźbili komórki w miękkiej skale. W okresie ikonoklazmu (725–842) dekoracje wielu sanktuariów w regionie ograniczono do minimum, zwykle przedstawiając symbole, takie jak przedstawienie krzyża chrześcijańskiego. Po tym okresie w skałach wykuto nowe kościoły, które bogato zdobiono kolorowymi freskami.