Kartagińczycy i Rzymianie

Wraz z upadkiem fenickich miast, Kartagina zdominowała zachodnią część Morza Śródziemnego i stała się najważniejszym partnerem handlowym dla małych miasteczek semickich wzdłuż wybrzeża andaluzyjskiego. Pomiędzy pierwszą i drugą wojną punicką Kartagina powiększyła swoją kontrolę poza Andaluzję i przyłączyła całą Iberię z wyjątkiem Kraju Basków. Andaluzja była głównym polem bitwy, gdzie toczyły się walki przeciwko Rzymowi prowadzone przez Hannibala. Kiedy Rzymianie pokonali Kartagińczyków i opanowali Andaluzję, region został przemianowany na Baetica.

Wandalowie i Wizygoci

W V wieku n.e. Wandalowie szybko przemieszczali się po tym obszarze zanim osiedlili się w Afryce Północnej, następnie region ten wpadł w ręce Królestwa Wizygotów, które musiało zmierzyć się z wpływami bizantyńskimi na tym obszarze.

Okres muzułmański

Podboje Kalifatu Umajjadów w latach 711-718 oznaczały upadek rządów Wizygotów na Półwyspie Iberyjskim. Tariq bin Ziyad znany w hiszpańskiej historii i legendach jako Tariq El Tuerto (Tariq Jednooki) był muzułmaninem afrykańskiego pochodzenia i generałem, który dowodził z polecenia kalifa Al-Walida podbojem Hiszpanii Wizygotów w 711 roku. Znawca historii Ibn Khaldoun twierdził, iż Tariq Ibn Ziyad pochodził z algierskiego plemienia barbarzyńców. Jest on uważany za jednego z najważniejszych przywódców wojskowych w iberyjskiej historii. Początkowo był zastępcą Musy ibn Nusaira w Północnej Afryce i został wysłany przez przełożonego, aby przypuścić pierwszy atak na Królestwo Hiszpanii (w którego skład wchodziły Nowa Hiszpania i Portugalia). Pewne roszczenia sprowokowały go do interwencji wobec spadkobierców władcy Wizygotów, Wittizy i wizygockiej wojny domowej.

29 kwietnia 711 roku armie Tariqa znalazły się na Gibraltarze (nazwa Gibraltar pochodzi od arabskiej nazwy Gibr al Tariq – skała Tariq). W XVII w. muzułmański historyk Al Maggari napisał, że po wylądowaniu na lądzie Tariq nakazał spalić wszystkie okręty, a potem przemówił do swoich żołnierzy następującymi słowami:

W epoce średniowiecza kultura andaluzyjska była pod silnym wpływem muzułmańskim przez prawie 800 lat. Kordoba stała się największym i najbogatszym miastem w Europie Zachodniej i jednym z największych na świecie. Maurowie zakładali na tym terenie uniwersytety rozwijając naukę i sztukę, sprowadzając największe osiągnięcia cywilizacyjne, jakie napotkali. W zachodniej Europie wiedza Maurów i Żydów przyczyniła się do ożywienia i rozwoju dziedzin takich, jak: astronomia, medycyna, filozofia i matematyka.

Za czasów muzułmańskich nazwa „Al-Andalus” była używana jako określenie obszaru o wiele większego niż obecny region i w pewnych okresach odwoływała się do prawie całego Półwyspu Iberyjskiego, gdzie muzułmańskie zasady i kultura utrzymały się najdłużej.