Głazy Moeraki (ang. Moeraki Boulders) – grupa dużych, kulistych konkrecji występujących na plaży Koehoke, na wybrzeżu regionu Otago, na Wyspie Południowej, w Nowej Zelandii, między Moeraki i Hampden. Zabarwione na szaro septarie leżą na brzegu morza pojedynczo lub w grupach. Wywołana przez fale erozja występującego na wybrzeżu mułowca regularnie uwalnia nowe kule.

Według legend osiadłych tu Maorysów, głazy są resztkami koszy na węgorze, tykw i batatów, które zostały wyrzucone na brzeg z wraku legendarnego statku Araiteuru. Według tych legend klify wchodzące w morze z Shag Point to skamieniały kadłub statku, a położony w pobliżu cypel, to ciało jego kapitana. W 1848 r. W.B.D. Mantell wykonał rysunek wybrzeża z większą niż obecnie liczbą głazów. Znajduje się on teraz w Alexander Turnbull Library w Wellington. Wzmianki o głazach pojawiły się w relacjach władz kolonialnych już w 1850 roku, a w późniejszych czasach stały się atrakcją turystyczną.