Stonehenge Aotearoa to praktyczne obserwatorium pod gołym niebem, zainspirowane i zbudowane na podobną skalę do słynnego Stonehenge w Anglii. The Henge to nowoczesna adaptacja, inspirowana wieloma kamiennymi kręgami i kurami rozsianymi po całym świecie. Stonehenge Aotearoa została zaprojektowana specjalnie z myślą o lokalizacji w regionie Wairarapa na Wyspie Północnej Nowej Zelandii.

Astronom Richard Hall chciał stworzyć park astronomiczny i centrum nauki astronomii, geologii i nauk ścisłych w miejscu ciemnego nieba. Założył Towarzystwo Astronomiczne Phoenix, które jako pierwsze zbudowało dwa obserwatoria i wyposażyło je w teleskopy. Towarzystwo złożyło wniosek do Funduszu Promocji Nauki i Technologii Ministerstwa Badań, Nauki i Technologii (MORST), którym zarządzało Towarzystwo Królewskie Nowej Zelandii, aby zbudować kurę. Celem grantu było zainteresowanie nauką ludzi, którzy normalnie nie byliby nią zainteresowani. Był to projekt społeczny dla Phoenix Astronomical Society. Tysiące godzin wolontariatu około 150 członków Phoenix Astronomical Society umożliwiło budowę.

Kura, budowana przez 2 lata, została otwarta 12 lutego 2005 r. przez laureata Nagrody Nobla, profesora Alana MacDiarmida.

Zawiera 24 filarów i ma 30 metrów (98 stóp) średnicy i około 4 metrów (13 stóp) wysokości. Kolumny zwieńczone są nadprożami, które uzupełniają krąg, a obelisk o wysokości 5 metrów znajduje się w pobliżu środka kurnika. Od obelisku, wzdłuż linii południka, rozciąga się 10-metrowy obszar zwany analemą. Kura jest podobna do cyklu sarsena z oryginalnego Stonehenge i ma taką samą średnicę. Wejście jest przez groblę, która biegnie na zachód do centrum. Dziesięć metrów poza kręgiem kury stoi sześć głazów o różnej wysokości.

Nowoczesna kura została zaprojektowana w celu zademonstrowania, w jaki sposób starożytni używali takich konstrukcji do zrozumienia astronomii, a także do wyjaśnienia podstawowych idei astronomicznych. Odwiedzający są inspirowani do dalszego zdobywania wiedzy zarówno o wiedzy, która była niezbędna do przetrwania ich przodków, jak i o najnowszych osiągnięciach naukowych.

Stonehenge Aotearoa została również zaprojektowana w celu wyjaśnienia koncepcji gwiezdnego kompasu, takiego jak ten używany przez Polinezyjczyka Nawigatorzy. Filary nie są jednakowo oddalone, a ich rozmieszczenie ujawnia ważne gwiazdy nawigacyjne i sezonowe. Stonehenge Aotearoa różni się również budową od swojego kuzyna z Salisbury; filary, nadproża i centralny obelisk nie są ciosanym kamieniem, ale pustymi konstrukcjami z betonowymi listwami tworzącymi ich zewnętrzną stronę. Jeśli stoisz pośrodku kurnika, filary i nadproża wydają się tworzyć drzwi. Obramowują one wschodzące punkty Słońca, Księżyca i jasne gwiazdy, które są albo ważnymi znacznikami sezonowymi, albo latarniami nawigacyjnymi.