Wieże Kharraqan (znane jako wieże Kharrakhan lub Kharaghan) to para mauzoleów zbudowanych w latach 1067 i 1093 w regionie Kharraqan w północnym Iranie, niedaleko Qazvin. Są znane jako wczesny przykład ornamentu geometrycznego, wczesny przykład podwójnych kopuł i jedna z wcześniejszych wież grobowych, które pojawiły się w Seldżuku w Iranie w XI wieku.

Ośmiokątne konstrukcje z cegły mają 13 metrów (43 stopy) wysokości, a każdy bok ma 4 metry (13 stóp) szerokości. Powierzchnia obu mauzoleów wykazuje szerokie zastosowanie geometrii. Wewnętrzne ściany starszego mauzoleum są ozdobione malowidłami o różnej tematyce.

Wieża wschodnia pochodzi z lat 1067–68, a wieża zachodnia z 1093 r.

Te wieże są pozostałością przykłady architektury, która istniała w okresie seldżuckim w średniowiecznej Persji.