Meymand (perski: ميمند, także zromanizowany jako Maymand, Meimand< /b> i Maimand) to wieś w okręgu wiejskim Meymand, w okręgu centralnym okręgu Shahr-e Babak w prowincji Kerman w Iranie. Według spisu powszechnego z 2006 roku jego populacja wynosiła 673, w 181 rodzinach.

Meymand to starożytna wioska położona w pobliżu miasta Shahr-e Babak w prowincji Kerman w Iranie. Uważa się, że Meymand jest głównym miejscem zamieszkania ludzi na Wyżynie Irańskiej, datowanym na 12 000 lat temu. Wielu mieszkańców mieszka w 350 ręcznie wykopanych domach pośród skał, z których niektóre są zamieszkane już od 3000 lat. Wokół wsi znajdują się kamienne ryciny sprzed prawie 10 000 lat, a złoża ceramiki sprzed prawie 6 000 lat świadczą o długiej historii osadnictwa na terenie wsi.

W odniesieniu do pochodzenia tych struktur zaproponowano dwie teorie: Według pierwszej teorii wioska ta została zbudowana przez grupę plemienia aryjskiego około 800-700 lat p.n.e. a jednocześnie z epoką medianową. Możliwe, że konstrukcje klifowe Meymand zostały zbudowane w celach religijnych. Wyznawcy Mitry wierzą, że słońce jest niezwyciężone i to skłoniło ich do uznania gór za święte. Dlatego kamieniarze i architekci z Meymand wyznaczyli swoje wierzenia w konstruowaniu swoich domostw. W oparciu o drugą teorię, wieś pochodzi z II lub III wieku naszej ery. Podczas ery Arsacidów różne plemiona południowego Kermanu migrowały w różnych kierunkach. Plemiona te znalazły odpowiednie miejsca do życia i osiedliły się na tych terenach, budując swoje schronienia, które z czasem przekształciły się w istniejące domy. Istnienie miejsca zwanego fortecą Meymand, w pobliżu wioski, w której znaleziono ponad 150 ossuariów (naczynia na kości) z okresu Sasanidów, wzmacnia tę teorię.

Warunki życia w Meymand są trudne ze względu na suchość ziemi oraz wysokie temperatury latem i bardzo mroźne zimy. Lokalny język zawiera wiele słów ze starożytnych języków Sasanidów i Pahlavi.

W 2005 roku Meymand otrzymała Międzynarodową Nagrodę UNESCO-Grecja Meliny Mercouri za ochronę i zarządzanie krajobrazami kulturowymi (około 20 000 USD).

4 lipca 2015 r. wieś została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.