Most zbudowano między sierpniem 1911 a grudniem 1913. Został otwarty dla ruchu w lutym 1914 przez Kolej Południowo-Indyjską, co zmieniło układ połączeń promowych w regionie. Wraz z ukończeniem tego mostu promy zaczęto uruchomiać między Dhanushkodi i Thalaimannar na Sri Lance (przed wybudowaniem obiektu ruch pomiędzy Indiami i Sri Lanką był prowadzony przez Tuticorin). Budowę mostu prowadzono pod kierunkiem angielskiego inżyniera kolejowego, J.J. Lewisa, pracującego dla Kolei Południowo-Indyjskiej. 22 grudnia 1964 obiekt został zniszczony przez cyklon i naprawiony w ciągu dwóch miesięcy. Jeszcze przed tym cyklonem zainstalowano na moście anemometr, sygnalizujący niebezpieczeństwo przy prędkości wiatru 64 km/h. W 1965 wymieniono go na nowy, który alarmował obsługę przy prędkości wiatru 48 km/h (później parametr podniesiono do 58 km/h). Budowla znajduje się w strefie monsunów, w związku z czym w niektórych porach roku ruch pociągów wstrzymywany jest stosunkowo często[1].

Obiekt był jedynym połączeniem Rameswaram z lądem stałym do 1988, kiedy to zbudowano most drogowy, biegnący równolegle do niego[2].