Gal Vihara (sinhala: ගල් විහාර) i pierwotnie jako Uttararama (sinhala: උත්තරාම), to skalna świątynia Buddy położona w starożytnym mieście Polonnaruwa w północno-środkowej prowincji Sri Lanki. Został zaprojektowany w XII wieku przez Parakramabahu I. Centralną cechą świątyni są cztery rzeźbione w skale posągi Buddy, które zostały wyrzeźbione w dużej granitowej (granitowej gnejsie) skale. Obrazy składają się z dużej siedzącej postaci, innej mniejszej siedzącej postaci w sztucznej grocie, postaci stojącej i leżącej. Są one uważane za jedne z najlepszych przykładów starożytnej sztuki rzeźbiarskiej i rzeźbiarskiej syngaleskiej i sprawiły, że Gal Vihara jest najczęściej odwiedzanym zabytkiem w Polonnaruwa.

Wizerunki Uttararama mają inny styl niż obrazy z poprzedniego okresu Anuradhapura i wykazują pewne znaczące różnice. Tożsamość stojącego obrazu jest przedmiotem sporu wśród historyków i archeologów, z których niektórzy twierdzą, że przedstawia on raczej mnicha Anandę niż Buddę. Każdy z obrazów został wyrzeźbiony w sposób wykorzystujący maksymalną możliwą powierzchnię skały, a ich wysokość wydaje się być ustalona na podstawie wysokości samej skały. Wydaje się, że każdy posąg miał swój własny obrazowy dom, na co wskazują pozostałości ceglanych ścian w tym miejscu. Uttararama była miejscem, gdzie Parakramabahu I zorganizował zgromadzenie mnichów w celu oczyszczenia buddyjskiego kapłaństwa, a później opracowałem dla nich kodeks postępowania. Ten kodeks postępowania został zapisany w inskrypcji na tej samej skalnej ścianie zawierającej wizerunki Buddy.