Park Archeologiczny Nea Pafos – kompleks archeologiczny obejmujący ruiny starożytnego greckiego i rzymskiego miasta zlokalizowanego w pobliżu portu współczesnego miasta Pafos na Cyprze.
Wykopaliska datowane są na czasy od starożytności do średniowiecza. Za najważniejsze odkrycia uważane są rzymskie wille – Dom Dionizosa, Dom Aiona, Willa Tezeusza, o nazwach pochodzących od znalezionych w nich mozaik podłogowych. Na terenie wykopalisk odnaleziono również agorę, odeon, asklepiejon, bazylikę.
Park wraz z pobliskimi Grobowcami Królewskimi i świątynią Afrodyty w Kukli wpisany został na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Park Archeologiczny Nea Pafos – kompleks archeologiczny obejmujący ruiny starożytnego greckiego i rzymskiego miasta zlokalizowanego w pobliżu portu współczesnego miasta Pafos na Cyprze.
Wykopaliska datowane są na czasy od starożytności do średniowiecza. Za najważniejsze odkrycia uważane są rzymskie wille – Dom Dionizosa, Dom Aiona, Willa Tezeusza, o nazwach pochodzących od znalezionych w nich mozaik podłogowych. Na terenie wykopalisk odnaleziono również agorę, odeon, asklepiejon, bazylikę.
Park wraz z pobliskimi Grobowcami Królewskimi i świątynią Afrodyty w Kukli wpisany został na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Miasto założone przez Nikoklesa, króla Pafos w IV wieku p.n.e. jako ośrodek administracyjno-gospodarczy królestwa, po podbiciu przez egipską dynastię Ptolomeuszy spełniał funkcję bazy floty wojennej. Po trzęsieniu ziemi, które dotknęło Pafos w IV wieku, cesarz rzymski Konstans przeniósł stolicę wyspy do Salaminy. Utrata znaczenia i późniejsze najazdy arabskich piratów przyczyniły się do upadku miasta i opuszczenia go przez mieszkańców[1].
Dodaj komentarz