Ra Paulette to amerykańska rzeźbiarka jaskiniowa mieszkająca w Nowym Meksyku, która kopie zbocza wzgórz, by rzeźbić wyszukane artystyczne przestrzenie w górach. Odkąd zaczął rzeźbić w 1990 roku, wykopał kilkanaście jaskiń w Nowym Meksyku.

Recenzent Martha Mendoza w Los Angeles Times opisał jaskinie, które stworzył jako świątynie, jako uświęcone miejsca, „sanktuarium modlitwy i medytacji”, podczas gdy inni opisują jaskinie jako dzieła sztuki. Jaskinie są wykończone „przegrzebkami, uformowanymi łukami, gładkimi półkami, inkrustowanymi kamieniami, wąskimi strąkami i chrupiącymi półkami”. Jego jaskinie przyciągają turystów na całym świecie.

Paulette jest samoukiem; nigdy nie studiował architektury, rzeźby ani inżynierii budowlanej w formalnej szkole. Pracuje wyłącznie z narzędziami ręcznymi, takimi jak łopaty, kilofy i skrobaki. Według jednego źródła zażądał, aby za pracę w jednej ze swoich jaskiń dostawał tylko 12 dolarów za godzinę. Paulette dorastała w północno-zachodniej części Indiany, nad brzegiem jeziora Michigan.

Paulette stworzyła Okna Ziemi w północnym Nowym Meksyku dla kurortu na północ od Santa Fe. Obecny ośrodek wypoczynkowy i centrum rekolekcyjne, Origin w Rancho de San Juan, zapewnia publiczności możliwość obejrzenia i odwiedzenia sanktuarium jaskiniowego podczas wycieczek z przewodnikiem, prowadzonych przez docent, po wcześniejszym umówieniu. Goście jednodniowi i nocujący mogą wędrować jedną trzecią mili, cieszyć się widokiem i wejść do jaskini z piaskowca, aby medytować, pisać dziennik, cieszyć się sztuką, doświadczyć kąpieli dźwiękowej z kryształowymi misami do śpiewania, a nawet zorganizować sesję ślubną. „Obecny właściciel jest pasjonatem zachowania i utrzymania tego skarbu przez wiele przyszłych pokoleń… Pierwotni właściciele ośrodka zlecili artyście, Ra Paulette, otwarcie wnętrza naturalnego wzgórza…” Sanktuarium zabrało Paulette dwa i pół roku do ukończenia. Rzeźba Paulette była tematem nominowanego do Oscara filmu dokumentalnego z 2014 roku zatytułowanego Cavedigger, wyreżyserowanego przez Jeffreya Karoffa.

W 2014 roku Paulette opisał swoje podejście artystyczne:

Ma to wiele wspólnego z zestawieniem przeciwieństw: poczucie przebywania pod ziemią z napływającym światłem; intymność przebywania w jaskini, a mimo to kolumny kończą się bardzo dużymi, czasami wysokimi na trzydzieści do czterdziestu stóp.