Rambla Nova to aleja o szerokości 45 m, która przecina współczesne miasto Tarragona z południowego wschodu na północny zachód (700 m długości). Posiada szeroką centralną promenadę z drzewami i bocznymi drogami dla samochodów. Biegnie od Plaça de la Imperial Tàrco (na zachodzie) do Balcó del Mediterrani (na wschodzie), punktu widokowego na morze, gdzie mieszkańcy Tarragony „dotykają żelaza”. Swoją nazwę otrzymała przez analogię do Rambla w Barcelonie, ponieważ nie jest to stary potok: punkt najbliżej morza, balkon Morza Śródziemnego, jest najwyższym na promenadzie (42 m n.p.m.), natomiast Plaça de la Imperial Tàrraco znajduje się 24 m nad poziomem morza.

To centralna oś Eixample w Tarragonie. Pod względem architektury jest uprzywilejowaną osią, ponieważ prawie wszystkie są wysokiej jakości i definiują chwilę i epokę. Warto również zwrócić uwagę na rzeźby rozmieszczone w centralnym obszarze, takie jak pomnik Rogera de Llúria, Bohaterów 1811 (najczęściej posąg rozebranych) i Font del Centenari.

La Rambla Nova była zaczęto budować 18 sierpnia 1854 roku, w roku zburzenia muru Sant Joan. Projekt urbanizacji jest dziełem Josepa Crivillera, zwycięzcy w 1854 roku publicznego konkursu zorganizowanego przez Radę Miasta w celu przeprowadzenia połączenia między górną i dolną częścią miasta. Po wielu trudnościach, wraz ze śmiercią autora, projekt ostatecznie zatwierdzony w 1857 r. przez Àngela Romero, jest reformą i ulepszeniem szkicu Crivillera.

Początkowo był znany jako „Esplanada”, ale później otrzymał nazwę Rambla de Sant Joan na pamiątkę starego odcinka muru, który biegł wzdłuż niego. W 1899 roku, w roku śmierci Emilio Castelar, odcinek pomiędzy Carrer de Sant Agustí i El Balcó został nazwany Rambla de Castelar. Później nazwano ją Rambla Nova, aw 1931, wraz z nadejściem II Rzeczypospolitej, otrzymała nazwę Rambla 14 d'abril. Po wojnie domowej nazywano ją Rambla del Generalísimo Franco. Odcinek między Plaza de la Imperial Tàrraco a fontanną Stulecia został nazwany Avenida Conde de Vallellano, na cześć Fernando Suárez de Tangil, Ministra Robót Publicznych (1951-1957). Wreszcie w latach 70. odzyskano obecną nazwę Rambla Nova dla całej promenady od Plaza de la Imperial Tàrco do Balkonu.

W 2006 roku zainaugurowano nową część Rambla, wzdłuż alei President Lluís Companys i President Francesc Macià, która kończy się na Plaça de les Corts Catalanes. Wraz z tym nowym odcinkiem Rambla zyskała 1000 m długości i stała się promenadą od rzeki Francolí do Morza Śródziemnego.