Rujm el-Hiri (arab. رجم الهري, Rujm al-Hīrī; hebrajski : גִּלְגַּל רְפָאִים Gilgal Refā'īm lub Rogem Hiri) to starożytny megalityczny pomnik składający się z koncentrycznych kamienne kręgi z tumulusem pośrodku. Znajduje się w izraelskiej części Wzgórz Golan, około 16 kilometrów (9,9 mil) na wschód od wybrzeża Jeziora Galilejskiego, pośrodku dużego płaskowyżu pokrytego setkami dolmenów.

Wymyślony z ponad 42 000 bazaltowych skał ułożonych w koncentryczne kręgi, pośrodku znajduje się kopiec o wysokości 15 stóp (4,6 m). Niektóre kręgi są kompletne, inne niekompletne. Najbardziej zewnętrzna ściana ma 160 m średnicy i 2,4 m wysokości. Założenie tego miejsca i innych pobliskich starożytnych osad jest datowane przez archeologów na okres wczesnej epoki brązu II (3000–2700 pne).

Ponieważ wykopaliska przyniosły bardzo niewiele pozostałości materialnych, izraelscy archeolodzy przypuszczają, że miejsce to nie było pozycją obronną ani dzielnicą mieszkalną, ale najprawdopodobniej ośrodkiem rytualnym prowadzącym działalność rytualną mającą na celu uspokojenie bogów lub prawdopodobnie związaną z kultem zmarłych. Jednak nie ma zgody co do jego funkcji, ponieważ na Bliskim Wschodzie nie znaleziono podobnej struktury.