Doñana National Park หรือ Parque Nacional y Natural de Doñana เป็นเขตอนุรักษ์ธรรมชาติใน Andalucía ทางตอนใต้ของสเปน ในจังหวัด Huelva (พื้นที่ส่วนใหญ่ในอาณาเขต) Cádiz และเซบียา ครอบคลุมพื้นที่ 543 กม.² (209.65 ตร.ไมล์) โดยที่ 135 กม² (52.12 ตารางไมล์) เป็นพื้นที่คุ้มครอง อุทยานแห่งนี้เป็นพื้นที่หนองน้ำ ลำธารตื้น และเนินทรายใน Las Marismas ซึ่งเป็นสามเหลี่ยมปากแม่น้ำที่แม่น้ำ Guadalquivir ไหลลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติก ก่อตั้งขึ้นเป็นเขตอนุรักษ์ธรรมชาติในปี 2512 เมื่อกองทุนสัตว์ป่าโลกร่วมกับรัฐบาลสเปนและซื้อส่วนของหนองน้ำเพื่อปกป้อง ระบบนิเวศอยู่ภายใต้การคุกคามอย่างต่อเนื่องจากการระบายน้ำของหนองบึง การใช้น้ำในแม่น้ำเพื่อส่งเสริมการผลิตทางการเกษตรโดยการชลประทานที่ดินตามแนวชายฝั่ง มลพิษทางน้ำจากการทำเหมืองทางน้ำ และการขยายตัวของสถานที่ท่องเที่ยว ได้รับการตั้งชื่อตาม Doña Ana de Silva y Mendoza ภริยาของดยุกที่ 7 แห่งเมดินา ซิโดเนีย

อุทยานแห่งชาติ Doñana มีความหลากหลายทางชีวภาพที่ไม่เหมือนใครในยุโรป แม้ว่าจะมีความคล้ายคลึงกันบางอย่างกับ Parc Naturel Régional de Camargue ของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ Camargue ในฝรั่งเศส ซึ่งDoñana Park ถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน อุทยานแห่งนี้มีระบบนิเวศและที่พักพิงของสัตว์ป่ามากมาย รวมถึงนกอพยพในยุโรปและแอฟริกาหลายพันตัว กวางฟอลโลว์ กวางแดงสเปน หมูป่า แบดเจอร์ยุโรป พังพอนอียิปต์ และสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ เช่น นกอินทรีจักรวรรดิสเปน และแมวป่าชนิดหนึ่งไอบีเรีย .

เขตอนุรักษ์ธรรมชาติ Doñana ประกอบด้วยทั้งอุทยานแห่งชาติ Doñana ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1969 และอุทยานธรรมชาติที่สร้างขึ้นในปี 1989 และขยายออกไปในปี 1997 สร้างเขตกันชนของการคุ้มครองภายใต้การจัดการของรัฐบาลระดับภูมิภาค อุทยานทั้งสองแห่ง ทั้งระดับชาติและระดับธรรมชาติ ได้รับการจัดประเภทเป็นภูมิทัศน์ธรรมชาติแห่งเดียว เนื่องจากที่ตั้งทางยุทธศาสตร์ระหว่างทวีปยุโรปและแอฟริกา และความใกล้ชิดกับช่องแคบยิบรอลตาร์ พื้นที่ดินโป่งอันกว้างใหญ่ของ Doñana จึงเป็นพื้นที่เพาะพันธุ์และเป็นจุดแวะพักของนกยุโรปและแอฟริกาหลายพันตัว (สัตว์น้ำและบก) และเป็นที่อยู่อาศัยของนกน้ำอพยพหลายสายพันธุ์ในช่วงฤดูหนาว ซึ่งโดยทั่วไปจะมีมากถึง 200,000 ตัว ในแต่ละปีอาจมีนกมากกว่า 300 สายพันธุ์ สถาบันวิทยาศาสตร์หลายแห่งถือเป็นเขตอนุรักษ์ธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป มีสถานีตรวจสอบภายในขอบเขตเพื่อให้แน่ใจว่ามีการพัฒนาที่ดินที่อยู่ติดกันอย่างเหมาะสมและการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่อาศัยอยู่ พื้นที่ดังกล่าวได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกโดย UNESCO ในปี 1994; ในปี 2549 อุทยานมีผู้เข้าชม 376,287 คน

ในช่วงศตวรรษที่ 19 และ 20 ฝูงสัตว์ดรอเมดารีที่ดุร้ายเดินเตร่ไปทั่วบริเวณ พวกมันอาจถูกนำมาใช้ในช่วงการพิชิตมัวร์ของสเปนในศตวรรษที่ 8 หรือพวกเขาอาจหนีจากฝูงสัตว์ที่ Marquess of Molina แนะนำให้เป็นสัตว์พาหนะในปี 1829 ภายในปี 1950 เหลือเพียงแปดคนเท่านั้น และสิ่งเหล่านี้ ถูกลอบล่าสัตว์