Masada (İbranice'de kale anlamına gelen מצודה, metzuda, sözcüğünün Romalılarca söylenişi), İsrail'in güneyinde Necef Çölü'nün kenarında Ein Gedi ile Sodom arasında yer alır. Ölü Deniz'den 400 metre yukarıdadır.

Masada'da inşa edilen kalelerden ilki Aleksander Yanay olduğu düşünülen Baş Rahip Jonathan tarafından inşa edildi. Bölgenin savunma için uygun olduğunu düşünen Hirodes ise kalenin kalanını, depoları ve sığınakları yaptırdı. Hirodes öldükten sonra Romalılar burada bir garnizon inşa ettiler. MS 66 yılında Menahem önderliğindeki Yahudiler, Romalılara karşı bir isyan başlattı ve Masada'yı ele geçirdi. Menahem öldürüldükten sonra Eleazer Ben Yair bir grup Yahudi ile Masada'ya yerleşti. MS70 yılında Kudüs düştüğünde kalan isyancılar da Masada'ya kaçtılar.

Romalılara teslim olmak istemeyen Masada'daki 960 Yahudi intihar etmiştir. Flavius Silva liderliğindeki 8000 Romalı asker Masada'yı kuşattıktan sonra kazanma şanslarının kalmadığını anlayan Yahudiler, kurtuluş ümitlerinin tükendiği anda, aralarından silah kullanmayı bilen 10 kişiyi, kendilerini öldürmeleri için görevlendirirler. Kural gereği bu 10 kişi, diğer 950 kişiyi öldürdükten sonra, birbirlerini de öldürerek kimse hayatta kalmaksızın toplu intihar gerçekleştirilecektir. Toplu intihardan sadece 2 kadın ve 5 çocuk hayatta kalmıştır. Hikâyenin tarihsel arkaplanında da, hayatta kalan bu kişilerin aktarımları rol oynamıştır. Dünden bugüne, Yahudi direnişinin imgelerinden biri olan olaydan, Talmud'da bahsedilmez.

Rivayete göre matematik ve fizikte kullanılan J sayısı konsepti, adını toplu intiharda kimin kimi öldüreceği konusunda kura çekilirken en sona kalan Jospehus'tan almıştır.

Masada, 2001 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.