Ο Άγιος Μαρίνος, ή Σαν Μαρίνο, επίσημα Δημοκρατία του Άγιου Μαρίνου (ιταλικά: Repubblica di San Marino), επίσης γνωστός ως Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου (ιταλικά: Serenissima Repubblica di San Marino) είναι περίκλειστο μικροκράτος, που περιβάλλεται από την Ιταλία και βρίσκεται στην κεντρική ιταλική χερσόνησο, στη βορειοανατολική πλευρά των Απεννίνων Ορέων. Είναι το πέμπτο μικρότερο κράτος του κόσμου, με έκταση μόλις 61,19 τ.χλμ. και 33.895 κατοίκους σύμφωνα με επίσημα στοιχεία για τον Ιούνιο του 2023.
Ο Άγιος Μαρίνος συχνά αναφέρεται ως το παλαιότερο δημοκρατικό κράτος στον κόσμο. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τον Μαρίνο της Ραμπ, έναν χριστιανό λιθοξόο στις 3 Σεπτεμβρίου του έτους 301, όταν, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον διωγμό του Διοκλητιανού, κατέφυγε στον τόπο που βρίσκεται σήμερα το κρατίδιο και έχτισε μια εκκλησία. Πολιούχος αγία της χώρας είναι η Αγία Αγάθη.
Το κάστρο του Αγίου ΜαρίνουΣύμφωνα με την παράδοση, ο Μαρίνος έφυγε από το νησί της Αδριατικής, Ραμπ (ιταλικά: Arbe), μαζί με τoν αδελφικό του φίλο Λέο και κατευθύνθηκε στην πόλη του Ρίμινι. Μετά τον διωγμό λόγω των χριστιανικών του κηρυγμάτων, κατέφυγε στο κοντινό βουνό Μόντε Τιτάνο (Monte Titano), όπου έχτισε μια μικρή εκκλησία και με αυτόν τον τρόπο ίδρυσε την πόλη και ό,τι σήμερα αποτελεί το κράτος του Αγίου Μαρίνου.
Στα μέσα του 5ου αιώνα σχηματίστηκε μια κοινότητα· εξαιτίας της σχετικά απρόσιτης περιοχής και της ανέχειας, κατάφερε, με μερικές σύντομες «παρεμβολές», να διατηρήσει την αυτονομία της. Το 1631 η ανεξαρτησία της αναγνωρίστηκε και από τον πάπα.
Κατά την πρώιμη φάση της διαδικασίας της ιταλικής ενοποίησης του 19ου αιώνα ο Άγιος Μαρίνος αποτέλεσε τόπο καταφυγίου για πολυάριθμους ανθρώπους οι οποίοι διώχθηκαν επειδή ήταν οπαδοί της Ιταλικής ενοποίησης. Εις ανάμνησιν αυτής της υποστήριξης, ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι αποδέχθηκε την επιθυμία του κράτους του Αγίου Μαρίνου να μη συμπεριληφθεί στο νέο ιταλικό κράτος. Ο Ναπολέων αρνήθηκε, μάλιστα, να καταλάβει τη χώρα. Ο ίδιος σχολίασε: «Μα γιατί είναι μια πρότυπη Δημοκρατία!»
Η κυβέρνηση του Αγίου Μαρίνου ονόμασε τον Αβραάμ Λίνκολν επίτιμο πολίτη της χώρας. Εκείνος απάντησε γραπτώς, λέγοντας ότι η Δημοκρατία αποδείκνυε πως «το κράτος το οποίο θεμελιώθηκε πάνω σε δημοκρατικές αρχές είναι σε θέση να διοικηθεί έτσι, ώστε να είναι ασφαλές και παντοτινό».
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Άγιος Μαρίνος ήταν σε θέση να παραμείνει και επίσημα ουδέτερος. Οι Δυνάμεις του Άξονα υποχώρησαν από τη χώρα και καταδιώχθηκαν από αμερικανικά και βρετανικά στρατεύματα. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Συμμάχων αποχώρησαν μερικές εβδομάδες αργότερα.
Η χώρα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κομμουνιστικής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε από το 1945 έως το 1957.
Ο Άγιος Μαρίνος ήταν η μικρότερη δημοκρατική χώρα στον κόσμο από το 301 έως το 1968, όταν και η νήσος Ναουρού έγινε ανεξάρτητο κράτος.
Έγινε μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1998 και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το 1992. Δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (PDCS) έλαβε 21 από τις 60 έδρες στη Βουλή, που ονομάζεται Consiglio Grande e Generale (ελλ. «Μεγάλο και Γενικό Συμβούλιο») στις εκλογές της 4ης Ιουνίου 2006, ενώ ο έτερος του συνασπισμού, το Σοσιαλιστικό PSS τις 20, η Λαïκή Συμμαχία 7, η Ενωμένη Αριστερά 5 και το Νέο Σοσιαλιστικό Κόμμα τις 3 έδρες.
Στις εκλογές του 2008 νικητής αναδείχθηκε ο συνασπισμός Συμφωνία για τον Άγιο Μαρίνο, που εξασφάλισε 35 επί συνόλου 60 εδρών στο Μέγα και Γενικό Συμβούλιο.
Προσθήκη νέου σχολίου