Η Γέφυρα των Μαρτύρων της 15ης Ιουλίου (τούρκικ: Boğaziçi Köprüsü), ή Γέφυρα του Βοσπόρου, είναι η μία από τις δύο γέφυρες που ενώνουν τις δύο ακτές του Βοσπόρου, η άλλη είναι η γέφυρα Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ. Η γέφυρα ενώνει το Ορτάκιοϊ στην ευρωπαϊκή πλευρά με την έναντι ασιατική ακτή Μπεηλέρμπεη και είναι μόνο για οδική χρήση. Πρόκειται για κρεμαστή γέφυρα, που φέρεται από δύο έναντι επάκτιους πυλώνες ύψους 165 μ. έκαστος, με κεντρικό άνοιγμα 1.074 μέτρα, πλάτους 34 μ και συνολικό μήκος 1.510 μέτρα. Το κατάστρωμα της γέφυρας φέρεται σε ύψος 64 μέτρα υπέρ την επιφάνεια της θάλασσας του Βοσπόρου χωρίς έτσι να παρεμποδίζεται η ελεύθερη ναυσιπλοΐα.
Ουσιαστικά πρόκειται για διηπειρωτική γέφυρα διπλής κατεύθυνσης, με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση συν μία βοηθητική και μία μικρή για πεζούς, επίσης ανά κατεύθυνση. Όταν ολοκληρώθηκε το 1973, η γέφυρα ήταν η 4η μεγαλύτερη σε μήκος κρεμαστή γέφυρα στο κόσμο και η μεγαλύτερη έξω από τις ΗΠΑ. Σήμερα είναι η 19η μεγαλύτερη.

Η ίδεα για την κατασκευή μιας γέφυρας στο Βόσπορο χρονολογείται από την αρχαιότητα. Ο Δαρείος Α΄ της Περσίας κατασκεύασε μια προσωρινή γέφυρα στο Βόσπορο, έτσι ώστε να μεταφέρει στρατεύματα για να κυνηγήσει τους Σκύθες και να υπερφαλαγγίσει την Μακεδόνια. Η πρώτη πρόταση για μόνιμη γέφυρα έγινε από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ για σιδηροδρομική χρήση το 1900, αλλά αυτός που πήρε την τελική απόφαση ήταν ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές το 1957. Η γέφυρα σχεδιάστηκε από την εταιρία Φρίμαν Φοξ και Σία και η κατασκευή της άρχισε το 1970. Στην κατασκευή της εργάστηκαν 37 μηχανικοί και 400 εργάτες. Η γέφυρα ολοκληρώθηκε - παραδόθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1973 κατά την 50ή επέτειο της ανακήρυξης της Τουρκικής Δημοκρατίας.