Sala de les Cent Columnes
Το sala de les Cent Columnes ή υπόστυλο αίθουσα είναι ένα είδος μεγάλης βεράντας με ογδόντα έξι κολώνες που υποστηρίζει τη μεγάλη πλατεία του Parc Güell που είχε σχεδιαστεί από στην αγορά μιας οικιστικής πόλης που δεν ολοκληρώθηκε ούτε εγκαινιάστηκε ποτέ. Σχεδιάστηκε από τον Αντόνι Γκαουντί.
Βρίσκεται μπαίνοντας στην κεντρική πλατεία του πάρκου, πίσω από τις σκάλες του δημοφιλούς Dragon Fountain.
Οι κίονες, κάθετοι εσωτερικά, ελαφρώς επικλινείς εξωτερικά, είναι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν το δωρικό αρχιτεκτονικό ρυθμό. Το κάτω μέρος της στήλης καλύπτεται με ομοιόμορφα λευκά τρενκάντ. Ο ίδιος πόρος χρησιμοποιείται ως διακοσμητική βάση για την οροφή.
Η οροφή είναι γεμάτη από στρογγυλεμένα σχήματα που εισχωρούν στην οροφή μεταξύ στήλης και στήλης στα δεκατέσσερα από τα οποία υπάρχουν σχέδια τρεντάντ. Οι κίονες είναι ευθυγραμμισμένοι αλλά η κατανομή τους δεν είναι ομοιόμορφη και στους οκτώ ανύπαρκτους χώρους που αφήνουν κάποιοι υπάρχ...Διαβάστε περισσότερα
Το sala de les Cent Columnes ή υπόστυλο αίθουσα είναι ένα είδος μεγάλης βεράντας με ογδόντα έξι κολώνες που υποστηρίζει τη μεγάλη πλατεία του Parc Güell που είχε σχεδιαστεί από στην αγορά μιας οικιστικής πόλης που δεν ολοκληρώθηκε ούτε εγκαινιάστηκε ποτέ. Σχεδιάστηκε από τον Αντόνι Γκαουντί.
Βρίσκεται μπαίνοντας στην κεντρική πλατεία του πάρκου, πίσω από τις σκάλες του δημοφιλούς Dragon Fountain.
Οι κίονες, κάθετοι εσωτερικά, ελαφρώς επικλινείς εξωτερικά, είναι σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν το δωρικό αρχιτεκτονικό ρυθμό. Το κάτω μέρος της στήλης καλύπτεται με ομοιόμορφα λευκά τρενκάντ. Ο ίδιος πόρος χρησιμοποιείται ως διακοσμητική βάση για την οροφή.
Η οροφή είναι γεμάτη από στρογγυλεμένα σχήματα που εισχωρούν στην οροφή μεταξύ στήλης και στήλης στα δεκατέσσερα από τα οποία υπάρχουν σχέδια τρεντάντ. Οι κίονες είναι ευθυγραμμισμένοι αλλά η κατανομή τους δεν είναι ομοιόμορφη και στους οκτώ ανύπαρκτους χώρους που αφήνουν κάποιοι υπάρχουν μεγάλα μετάλλια επίσης από τρεντάντι. Αυτό σχεδιάστηκε και σφραγίστηκε από τον Josep Maria Jujol, ο οποίος, εκτός από τα συνηθισμένα θραύσματα πορσελάνης, δείχνει επίσης περίεργες λεπτομέρειες όπως ένα θραύσμα κούκλας ή πειράματα με έγχρωμο γυάλινο χαρτί.
Το δάπεδο είναι γυαλισμένο, αλλά ο πίσω τοίχος μοιάζει με τραχιά ελαφρόπετρα.
Στο εξωτερικό μέρος της οροφής μπορείτε να δείτε κεφάλια λιονταριών που απελευθερώνουν νερό με τον τρόπο των μεσαιωνικών γαργκόιλ.
Προσθήκη νέου σχολίου