Acoma Pueblo
( Acoma )Acoma (nazwa własna Ä kə mä, czyli „miejsce, które zawsze było” lub „lud białej skały”) – Indianie Ameryki Północnej z grupy kulturowej plemion Pueblo, do dziś wielu z nich posługuje się językiem z grupy keresańskiej.
Acoma (nazwa własna Ä kə mä, czyli „miejsce, które zawsze było” lub „lud białej skały”) – Indianie Ameryki Północnej z grupy kulturowej plemion Pueblo, do dziś wielu z nich posługuje się językiem z grupy keresańskiej.
Indianie Acoma (przypuszczalnie potomkowie Anasazi i Mogollonów, od których przejęli architekturę, rolnictwo, garncarstwo i koszykarstwo) nigdy nie opuścili swej wioski i mieszkają w niej jak setki lat temu (na przełomie XIX i XX wieku przejściowo – zapewne wskutek epidemii gruźlicy – popadła w ruinę).
Pierwsza pisemna wzmianka o pueblu Acoma (nazwanym wówczas Acuco[1]) pochodzi z roku 1539, na rok przed przybyciem tam ekspedycji Coronada. Jej autorem był franciszkanin Marcos z Nicei, który na zlecenie wicekróla Meksyku, Antonio de Mendozy odbył rekonesans celem sprawdzenia, czy bogate w złoto siedem miast Ciboli rzeczywiście istnieją. Swoją relację zawarł w dokumencie pt. „Odkrycie” (hiszp. Descubrimiento), co stało się bezpośrednią przyczyną wyprawy Coronada[2].
W obronie swej niezależności Indianie puebla Acoma stoczyli wiele krwawych walk z Hiszpanami, do końca pozostając niepokonani, jakkolwiek w roku 1599 najazd hiszpański zrujnował pueblo i przyniósł śmierć około ośmiuset mieszkańcom. Ci, co przeżyli, odbudowali osiedle i odtworzyli pola uprawne[3].
Dodaj komentarz