日本における漢字 ( Kanji )

Kanji (漢字, προφέρεται [kaɲdʑi] (ακούστε)) αναφέρεται σε λογογραφικούς κινεζικούς χαρακτήρες που λαμβάνονται από την κινεζική γραφή και χρησιμοποιούνται στη γραφή των Ιαπωνικών. Αποτελούσαν σημαντικό μέρος του ιαπωνικού συστήματος γραφής κατά την εποχή των Παλαιών Ιαπωνικών και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, μαζί με τις μεταγενέστερες συλλαβικές γραφές των hiragana και katakana. Οι χαρακτήρες έχουν ιαπωνικές προφορές. τα περισσότερα έχουν δύο, με ένα να βασίζεται στον κινέζικο ήχο. Μερικοί χαρακτήρες εφευρέθηκαν στην Ιαπωνία με την κατασκευή στοιχείων χαρακτήρων που προέρχονται από άλλους κινεζικούς χαρακτήρες. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιαπωνία έκανε τις δικές της προσπάθειες για να απλοποιήσει τους χαρακτήρες, τώρα γνωστούς ως shinjitai, με μια διαδικασία παρόμοια με τις προσπάθειες απλοποίησης της Κίνας, με σκοπό να αυξήσει τον αλφαβητισμό μεταξύ του κοινού λαού. Από τη δεκαετία του 1920, η ιαπωνική κυβέρνηση δημοσιεύει περιοδικά λίστες χαρακτήρων για να βοηθήσει στην κατεύθυνση της εκπαίδευσης των πολιτών της μέσω των μυριάδων κινεζικών χαρακτήρων που υπάρχουν. Υπάρχουν σχεδόν 3.000 kanji που χρησιμοποιούνται στα ιαπωνικά ονόματα και στην κοινή επικοινωνία.

Ο όρος kanji στα Ιαπωνικά σημαίνει κυριολεκτικά "χαρακτήρες Han". Γράφεται στα Ιαπωνικά χρησιμοποιώντας τους ίδιους χαρακτήρες όπως στα παραδοσιακά κινέζικα και αμφότερα αναφέρονται στο σύστημα γραφής χαρακτήρων που είναι γνωστό στα κινέζικα ως hanzi (παραδοσιακά κινέζικα: 漢字; απλοποιημένα κινέζικα: 汉字; pinyin: hànzì< /span>; lit. 'Χαρακτήρες Han'). Η σημαντική χρήση των κινεζικών χαρακτήρων στην Ιαπωνία άρχισε να διαδραματίζεται για πρώτη φορά γύρω στον 5ο αιώνα μ.Χ. και έκτοτε έχει ασκήσει βαθιά επιρροή στη διαμόρφωση του ιαπωνικού πολιτισμού, της γλώσσας, της λογοτεχνίας, της ιστορίας και των αρχείων. Τα τεχνουργήματα από μελανολιθικά σε αρχαιολογικούς χώρους που χρονολογούνται από την προηγούμενη περίοδο Yayoi βρέθηκαν επίσης να περιέχουν κινεζικούς χαρακτήρες.

Αν και ορισμένοι χαρακτήρες, όπως χρησιμοποιούνται στα Ιαπωνικά και τα Κινεζικά, έχουν παρόμοια σημασία και προφορά, άλλοι έχουν σημασίες ή προφορές που είναι μοναδικά για τη μία ή την άλλη γλώσσα. Για παράδειγμα, το 誠 σημαίνει «τίμιος» και στις δύο γλώσσες, αλλά προφέρεται makoto ή sei στα Ιαπωνικά και chéng στα Κινεζικά Κινεζικά Κινέζικα. Μεμονωμένοι χαρακτήρες kanji που εφευρέθηκαν στην Ιαπωνία ή λέξεις multi-kanji που επινοήθηκαν στα ιαπωνικά, έχουν επίσης επηρεάσει και δανειστεί στα κινέζικα, τα κορεατικά και τα βιετναμέζικα τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, η λέξη για τηλέφωνο, 電話 denwa στα Ιαπωνικά, υπολογίζεται ως diànhuà στα Κινεζικά Κινέζικα, điện thoại στα Βιετναμικά και 전화 jeonhwa στα Κορεατικά.