Takht-i-Bahi (Περσικά/Ουρντού: تختِ باہی, lit. 'θρόνος της πηγής νερού'), είναι ένας ινδοπαρθικός αρχαιολογικός χώρος ενός αρχαίου βουδιστικού μοναστηριού στο Mardan, στο Khyber-Pakhtunkhwa, στο Πακιστάν. Η τοποθεσία θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα λείψανα του βουδισμού σε όλα τα μέρη που κάποτε ήταν Γκαντάρα και έχει «εξαιρετικά διατηρηθεί».

Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν σε χρήση μέχρι τον 7ο αιώνα. Το συγκρότημα θεωρείται από τους αρχαιολόγους ως ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό της αρχιτεκτονικής των βουδιστικών μοναστηριακών κέντρων από την εποχή του. Το Takht-i-Bahi καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1980.