ตัคติบาเฮ (ปาทาน/อูรดู: تختِ باہی, แปลตรงตัว 'บัลลังก์แห่งน้ำพุ'; Takht-i-Bahi) เป็นแหล่งโบราณคดี ซากของอดีตอารามในศาสนาพุทธ ในมาร์ดัน แคว้นไคเบอร์ ประเทศปากีสถาน เป็นหนึ่งในพุทธศาสนสถานที่สำคัญที่สุดในแถบคันธาระ และได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี

อารามนี้ตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 1 และมีการใช้งานเรื่อยมาถึงศตวรรษที่ 7 และได้รับการยอมรับโดยนักโบราณคดีว่าเป็นตัวแทนชิ้นสำคัญของสถาปัตยกรรมอารามในศาสนาพุทธจากยุคสมัยนี้ แหล่งโบราณคดีนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกยูเนสโกในปี 1980

ซากโบราณสถานนี้ตั้งอยู่ห่างไป 15 กิโลเมตร (9.3 ไมล์) จากเมืองมาร์ดัน ในแคว้นแคบาร์ปัคตูนควา ใกล้กันยังมีซากของเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบขนาดเล็ก สร้างขึ้นในสมัยเดียวกัน ตั้งอยู่ ซากโบราณคดีนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านซึ่งเป็นนิคมที่มีการอยู่อาศัยในยุคปัจจุบันและใช้ชื่อเดียวกัน ตัคติบาเฮตั้งอยู่บนเขาที่ความสูง 150 เมตร (500 ฟุต) และห่างไปราว 2 km (1.2 mi) จากตลาดปสานของหมู่บ้าน พื้นที่โดยรอบในปัจจุบันเป็นพื้นที่ทำการเกษตร