Jaskinie Kizil (chiński uproszczony: 克孜尔千佛洞; chiński tradycyjny: 克孜爾千佛洞; lit. „Jaskinie Kizil Tysiąca Buddów”; ujgurski: قىزىل مىڭ ئۆي, lit. „Tysiąc Czerwonych Domów”; także zromanizowany Qizil Jaskinie, wariant pisowni Qyzyl; Kizil oznacza „czerwony”) to zestaw buddyjskich jaskiń wykutych w skale, położonych w pobliżu miasta Kizil (克孜尔乡, Kèzī'ěr Xiāng) w okręgu Baicheng, prefektura Aksu, Xinjiang, Chiny. Działka znajduje się na północnym brzegu rzeki Muzat 65 kilometrów (75 km drogi) na zachód od Kucha. Obszar ten był handlowym centrum Jedwabnego Szlaku. Jaskinie odgrywają ważną rolę w sztuce Azji Środkowej i przekazywaniu buddyzmu Jedwabnym Szlakiem i są uważane za najwcześniejszy główny kompleks jaskiń buddyjskich w Chinach, którego rozwój nastąpił między III a VIII wiekiem n.e. Jaskinie Kizil są wcześniejszym tego typu w Chinach, a ich model został później przyjęty przy budowie jaskiń buddyjskich położonych dalej na wschód. Inna nazwa tej strony to Ming-oi (明屋, „Tysiąc Domów”), chociaż ten termin jest obecnie używany głównie w odniesieniu do miejsca Shorchuk na wschodzie .

Jaskinie Kizil zostały wpisane w 2014 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako część Jedwabnego Szlaku: sieci szlaków światowego dziedzictwa korytarza Chang'an-Tianshan.