Drewniane kościoły południowej Małopolski – grupa cennych historycznie i ciekawych architektonicznie drewnianych kościołów, najczęściej konstrukcji zrębowej, z których najstarsze pochodzą z XIV wieku (za najstarszy uważa się kościół w Haczowie z 1388 roku). Zachowały się w dobrym stanie do czasów współczesnych i stanowią drugie najstarsze tego rodzaju skupisko drewnianych świątyń w Europie, zaraz po norweskich kościołach klepkowych tzw. stavkirke.
W województwach podkarpackim i małopolskim występuje duże zagęszczenie drewnianych kościołów. Prezentują style architektoniczne począwszy od gotyckiego, przez renesansowy, barokowy po nowsze style.
Są cennymi zabytkami w skali Polski, Europy i świata. Znaczna większość z nich znajduje się na turystycznym szlaku architektury drewnianej.
Specjaliści z Regionalnego Ośrodka Studiów i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego (obecnie Narodowy Instytut Dziedzictwa)[1] w Krakowie i Służby Ochrony Zabytków (Roman Marcinek, Janusz Bogdanowski (jako konsultant), Mariusz Czuba, Olga Dyba, Andrzej Laskowski, Zbigniew Myczkowski, Andrzej Siwek, Tadeusz Śledzikowski) pod kierownictwem dr Mariana Korneckiego wytypowała kościoły w Binarowej, Bliznem, Dębnie, Haczowie, Lachowicach, Lipnicy Murowanej, Orawce, Sękowej i Szalowej. Eksperci ICOMOS i UNESCO na listę wpisali jedynie kościoły w: Binarowej, Bliznem, Dębnie, Haczowie, Lipnicy Murowanej i Sękowej. UNESCO uznało dokumentację przygotowaną przez zespół za wzorcową w skali międzynarodowej i zaproponowało, aby była wzorcowa dla podobnych zgłoszeń wpisów seryjnych[2].
Dodaj komentarz