Νησί Hashima (端 島) (ή απλά Hashima , όπως το -shima είναι ένα ιαπωνικό επίθημα για το νησί ), που συνήθως ονομάζεται Gunkanjima (軍艦 島; σημαίνει Νησί Battleship ), είναι ένα εγκαταλελειμμένο νησί του Ναγκασάκι, που βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα (9 μίλια) από κέντρο της πόλης. Είναι ένα από τα 505 ακατοίκητα νησιά του Νομού Ναγκασάκι. Τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του νησιού είναι τα εγκαταλελειμμένα τσιμεντένια κτίριά του, χωρίς διαταραχές εκτός από τη φύση, και τα γύρω τείχη. Ενώ το νησί είναι ένα σύμβολο της ταχείας εκβιομηχάνισης της Ιαπωνίας, είναι επίσης μια υπενθύμιση των ιαπωνικών εγκλημάτων πολέμου ως τόπος καταναγκαστικής εργασίας πριν και κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Το νησί των 6,3 στρεμμάτων (16 στρέμματα) ήταν γνωστό για τα υποθαλάσσια ανθρακωρυχεία, που ιδρύθηκαν το 1887, το οποίο λειτούργησε κατά τη διάρκεια της εκβιομηχάνισης της Ιαπωνίας. Το νησί έφτασε τον μέγιστο πληθυσμό των 5.259 το 1959. Το 1974, με τα αποθέματα άνθρακα να εξαντλούνται, το ορυχείο έκλεισε και όλοι οι κάτοικοι αναχώρησαν αμέσως μετά, αφήνοντας το νησί ουσιαστικά εγκαταλειμμένο για τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Το ενδιαφέρον για το νησί επανεμφανίστηκε στη δεκαετία του 2000 λόγω των ανενόχλητων ιστορικών ερειπίων του, και σταδιακά έγινε τουριστικό αξιοθέατο. Από τότε έχουν αποκατασταθεί ορισμένοι εξωτερικοί τοίχοι που έχουν καταρρεύσει και το ταξίδι στο Hashima άνοιξε εκ νέου στους τουρίστες στις 22 Απριλίου 2009. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το νησί είχε ως αποτέλεσμα μια πρωτοβουλία για την προστασία του ως τόπου βιομηχανικής κληρονομιάς.

Το ανθρακωρυχείο του νησιού εγκρίθηκε επισήμως ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO τον Ιούλιο του 2015, ως μέρος των περιοχών της Ιαπωνικής βιομηχανικής επανάστασης της Ιαπωνίας Meiji: Σίδηρος και χάλυβας, ναυπηγική βιομηχανία και ανθρακωρυχεία.