ローマ字 ( Romanization of Japanese )

រ៉ូម៉ាំងនៃភាសាជប៉ុន គឺជាការប្រើប្រាស់អក្សរឡាតាំងដើម្បីសរសេរភាសាជប៉ុន។ វិធីសាស្ត្រនៃការសរសេរនេះជួនកាលត្រូវបានសំដៅជាភាសាជប៉ុនថា rōmaji ( ローマ字 ព្យញ្ជនៈ "អក្សររ៉ូម៉ាំង", [ɾoːma(d)ʑi] (ស្តាប់ >) ឬ [ɾoːmaꜜ(d)ʑi] )។

ភាសាu200bជប៉ុនu200bជាធម្មតាu200bត្រូវu200bបានu200bសរសេរu200bក្នុងu200bការu200bរួមu200bបញ្ចូលu200bគ្នាu200bនៃu200bតួអក្សរu200bតក្កវិជ្ជាu200bដែលu200bបានu200bខ្ចីu200bពីu200bអក្សរu200bចិន (កានជី) និងu200bអក្សរu200bព្យាង្គ (កាណា) ដែលu200bចុងក្រោយu200bក៏u200bបានu200bមកu200bពីu200bអក្សរu200bចិនu200bដែរ។

មានប្រព័ន្ធរ៉ូម៉ាំងផ្សេងៗជាច្រើន។ បីសំខាន់គឺ Hepburn romanization, Kunrei-shiki romanization (ISO 3602) និង Nihon-shiki romanization (ISO 3602 Strict)។ វ៉ារ្យ៉ង់នៃប្រព័ន្ធ Hepburn ត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយបំផុត។

ភាសាជប៉ុនបែបរ៉ូម៉ាំងអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងបរិបទណាមួយដែលអត្ថបទភាសាជប៉ុនផ្តោតលើអ្នកនិយាយដែលមិនមែនជាជនជាតិជប៉ុនដែលមិនអាចអានអក្សរ kanji ឬ kana ដូចជាសម្រាប់ឈ្មោះនៅលើផ្លាកសញ្ញាផ្លូវ និងលិខិតឆ្លងដែន និងនៅក្នុងវចនានុក្រម និងសៀវភៅសិក្សាសម្រាប់អ្នកសិក្សាបរទេស។ ភាសា។ វាក៏ត្រូវបានគេប្រើដើម្បីបកប្រែពាក្យជប៉ុននៅក្នុងអត្ថបទដែលសរសេរជាភាសាអង់គ្លេស (ឬភាសាផ្សេងទៀតដែលប្រើអក្សរឡាតាំង) លើប្រធានបទទាក់ទងនឹងប្រទេសជប៉ុន ដូចជាភាសាវិទ្យា អក្សរសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌។

ជនជាតិជប៉ុនទាំងអស់ដែលបានចូលរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាតាំងពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ត្រូវបានបង្រៀនឱ្យអាន និងសរសេរភាសាជប៉ុនរ៉ូម៉ាំង។ ដូច្នេះ ជនជាតិជប៉ុនស្ទើរតែទាំងអស់អាចអាន និងសរសេរភាសាជប៉ុនដោយប្រើ rōmaji។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាកម្រមានណាស់នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនក្នុងការប្រើវាដើម្បីសរសេរភាសាជប៉ុន (លើកលែងតែជាឧបករណ៍បញ្ចូលនៅលើកុំព្យូទ័រ ឬសម្រាប់គោលបំណងពិសេសដូចជានៅក្នុងការរចនាឡូហ្គោមួយចំនួន) ហើយជនជាតិជប៉ុនភាគច្រើនមានផាសុកភាពក្នុងការអានអក្សរកាន់ជី និងកាណា។