Pas fitores detare në Kizikos, gjenerali i lashtë athinas Alkibiadi ndoshta ndërtoi një stacion doganor për anijet që vinin nga Deti i Zi në një shkëmb të vogël përpara Chrysopolis (Üsküdar i sotëm).[1] Në vitin 1110 Perandori Bizantin Aleksi I Komneni ndërtoi një kullë druri të mbrojtur nga një mur guri. Nga kulla një zinxhir hekuri shtrihej në një kullë tjetër të ngritur në bregun evropian, në lagjen Mangana në Kostandinopojë.[1] Ishulli u lidh më pas me bregun aziatik përmes një muri mbrojtës, mbetjet nënujore të të cilit janë akoma të dukshme.[1] Gjatë pushtimit të Kostandinopojës (Stamboll) në vitin 1453 nga osmanët, kulla mbajti një garnizon bizantin të komanduar nga veneciani Gabriele Trevisano.[1] Më pas, struktura u përdor si kulla vrojtimi nga turqit osmanë gjatë sundimit të Sulltan Mehmed Fatihu.[1]

Kulla u shkatërrua gjatë tërmetit të vitit 1509, dhe u dogj më 1721.[1] Që atëherë u përdor si fener deti, dhe muret rrethuese u riparuan në vitin 1731 dhe 1734, derisa në 1763 u ngrit duke përdorur gur.[1] Nga viti 1829 kulla u përdor si një stacion karantinë, dhe u rivendos nga Sulltan Mahmuti II më 1832.[1] Rivendosur përsëri nga autoriteti i portit në vitin 1945, restaurimi më i fundit filloi në vitin 1998 për filmin James Bond, The World Is Not Enough, dhe mbështetjet e çelikut u shtuan rreth kullës së lashtë si një masë paraprake pas tërmetit të 17 gushtit 1999.

Brendësia e kullës është shndërruar në një kafene dhe restorant, me pamje nga kryeqyteti i dikurshëm romak, bizantin dhe osman. Varkat private bëjnë udhëtime në kullë disa herë në ditë.